کاردستی

چند روز قبل رفته بودم از اتاق طبقه بالا که بعد از رفتن داداشم به تهران، تقریبا به یک انباری تبدیل شده، یه چیزی پیدا کنم که چشمم خورد به همون چیزی که توی عکس بالا می بینید. کلی یاد خاطرات دوران ابتدایی و راهنمایی افتادم.

اون موقعا همیشه در طول سال تحصیلی معلم ها یه سری کاردستی از ما می خواستن که درست کنیم و براشون ببریم. ولی از اونجایی که من استعداد زیادی توی این زمینه نداشتم معمولا ساخت کاردستی هام یا سهم مادرم می شد یا سهم پدرم. دیگه بستگی داشت کدومشون شانسش بیشتر باشه

از روزنامه دیواری و ماکت نردبون چوبی و نیمت چوبی بگیر تا ساخت مدار زنگ اخبار و لامپ و درست کردن ماست و ترشی و مربا (برای درس حرفه و فن). عکس بالا که می بینید هم از شاهکارهای بابامه که برای درس حرفه و فن درست کرده بود. یه توربین بخاره. انصافا یکی از قشنگ ترین کاردستی هاییه که تو عمرم دیدم.

یادمه کلاس اول راهنمایی یادوم یه بار درس حرفه و فن به مبحث کاشت گیاهان و گل و ... رسیده بود و از ما خواسته بود که بذر هر چیزی که دوست داریم رو توی یک گلدون بکاریم و بعد از یکی دو هفته که یه ذره رشد کردن ببریم به معلم نشون بدیم. من هم با مشورت با بابا و مامان فکر کنم تصمیم گرفتم عدس یا ماش بکارم که سریع رشد کنه. خلاصه عدس یا ماش مذکور رو کاشتیم تو یه گلدون کوچیک و بعد از هف هش ده روز یکم رشد کرده بودن و موعد تحویلش فرا رسیده بود.

صبح روزی که می خواستیم کاردستی یا پروژه یا هرچی رو تحویل بدیم رفتم گلدون رو از کنا باغچه برداشتم. اومدم تو ایوون و از مادرم خواستم یه نایلونی چیزی بده که این گلدون رو بذارم توش. همه چی اروم بود و من چقد خئشحال بودم که این پروژه سخت رو هم با موفقیت دارم پشت سر میذارم

خلاصه تو همون حین بود که دیدم روی خاک گلدون یه ذره آشغال ریخته. هر چی هم فوت می کردم آشغالا نمی رفت. به خاطر اینکه جوونه های عدس / ماش هم خیلی ضعیف و نازک بودن نمی شد با دست بین اون ها رو کند و کاو کنم و آشغالا رو بیرون بیارم.

واسه همین نمی دونم چی شد که توی اون لحظه این تصمیم رو گرفتم!!

عین این جک بی مزه هست که یه نفر یه سطل ماست دستش گرفته ازش می پرسن ساعت چنده، ماست رو بر میگردونه و همش می ریزه رو زمین! من هم به گمان خودم که گلدون رو سر و ته بگیرم و آشغالهاش بریزه زمین این کار رو انجام دادم. ولی برگردوندن گلدون همان و تخلیه کامل گلدون از تمام متعلقات همااان.

صحنه واقعا دلخراشی بود!!

فکر کن!! روز تحویل کاردستی! بعد از دو هفته انتظار، حالا تمام خاک گلدون و جوونه های ماش/عدس روی زمین ولو شده بود! واقعا صحنه شوک برانگیز بود: بابااااااااا!!!!! بیا ببین چی شد!!! کم مونده بود گریم بگیره !!

بابام هم دید نمیشه کاریش کرد. یه ذره فکر کردیم حالا چیکار کنیم؟!

نهایتا چشممون به یه نخل کوچیک توی باغچه افتاد که ظاهرا در اثر خوردن خرمای مرحوم و پرت کردن هسته اون توی باغچه به صورت خود به خودی و بدون اینکه از قبل قصد داشته باشیم اون رو بکاریم توی باغچه در اومده بود!

البته میگم نخل فکر نکنین یه نخل درست حسابی بوده ها!!

یه چیزی تو مایه های این عکسه بود:

یعنی دقیقا یه برگ داشت!

خلاصه همون رو از تو باغچه در آوردیم و چپوندیم توی گلدون و من اون رو به عنوان کاردستی تحویل دادم تا یادم بمونه دیگه از این خنگ بازیا در نیارم! البته یادم نیست واکنش معلم ه اون یه دونه برگ نخلی که وسط یه گلدون براش گذاشته بودم و برده بودم چی بود! شاید اونم فهمیده بوده که هیچ کس همچین چیزی رو نمیکاره و بیاره و اصلا خرما به این سرعت رشد نمی کنه و ...

به هر حال هی چی بود به خیر گذشت