خادم مسجد

روز جمعه توی وقت استراحت بین کلاس پایپینگ از بچه ها جدا شدم تا هم برم توی مسجدی که اون نزدیکیا بود نماز بخونم و هم اینکه برم و موبایلم رو بدم به طرف تا واسم سیم آنتنش رو جا بندازه.

وارد مسجد که شدم ژاکتم رو در آوردم و رفتم که وضو بگیرم. دیدم خادم مسجد اومد و به ترکی یه چیزی بهم گفت که یه کلمه از بین حرفاش فهمیدم که می گفت مایع دستشویی...

-          مایع دستشویی اینجاست؟ آها ممنون

بعد از اینکه وضو گرفتم اومدم نماز بخونم که دوباره خادم مسجد اومد. حالا که فهمیده بود ترکی بلد نیستم با فارسی گفت:

-          دستمال کاغذی بدم بهت دست و صورتت رو خشک کنی؟

-          نه ممنون. خودش خشک میشه...

نماز که خوندم دوباره خادم مسجد اومد بالای سرم...

-          قبول باشه.

-          ممنون

-          چایی حاضره. بریزم برات؟

-          نه حاج آقا دستت درد نکنه. خیلی ممنون

-          بریزم.

-          نه ممنون تعارف نمی کنم

-          بذار یه دونه بریزم برات

-          باشه. ممنون

یه چایی برام ریخت و یه چهارپایه برام آورد که روی زمین نشینم...

-          بچه اینجایی؟

-          نه حاج آقا. من بچه جنوبم. دزفول. من اینجا دانشجو ام. امروز یه کلاسی داشتیم این دور و ورا. الان بین کلاسمه. گفتم بیام نمازم رو بخونم. ساعت 2 دوباره کلاس دارم.

-          جنوب!! من سال 43 اونجا سرباز بودم. خیلی گرمه! بازم میای این ورا؟

-          نه دیگه. فکر نمی کنم. کلاسم امروز تموم میشه.

-          آها

-          خوب حاج آقا دستت درد نکنه. با اجازه من برم.

-          ناهار خوردی؟

-          نه ولی یه چیزی بیرون می خورم. ممنون

-          حالا کجا می خوای بری؟ هنوز که زوده.

-          نه دیگه برم! آخه باید برم موبایلم رو بدم تعمیرکار

-          آها. باشه. به سلامت

-          ممنون حاجی. خداحافظ شما

من که اون همه عزت و احترام برام جالب بود! نمی دونم علتش چی بود. از کم بودن نماز گزار هایی که فقط 4 نفر بودن بود؟! از این بود که جوونی رعنا مثل من رو دیده بود و به وجد اومده بود؟! نمی دونم واقعا! ولی خاطره جالبی بود برام...

پ.ن: چقدر این شکلک رو زدم توی این پست