آخر ترمی و بدبختیاش

این روز های آخر ترم سخت مشغول درس خوندن برای امتحان ها هستم. دو تا از امتحانامون این طور که سال بالایی ها میگن سوال هاش از سوال های آخر فصل کتابه ولی به حدی این سوالات آخر فصل سخته که واقعا این مسئله باعث نگرانی هممون شده و شب و روز داریم واسه حل کردنشون جون می کنیم. از شانس بد ما این کتاب ها حل المسائل هم ندارن و اوضاع بد جوری به هم ریخته. خدا خودش این ترم رو به خیر بگذرونه.

ترم که تموم بشه تازه باید بزنیم تو سرمون تا این همه پروژه برنامه نویسی و مقاله نویسی و ... رو انجام بدیم که خودش کل تابستون رو پر می کنه.

خلاصه این ایام امتحانات یکم حضورم کمرنگ میشه توی وبلاگ. ولی معمولا توی فیس بوک فعال هستم و هر موقع بیکار شم یه چیزی می نویسم. دوست داشتید سر بزنید. لینکش هم توی پیوندها هست.

واسه همه اونایی که در حال تحصیلن و امتحاناشون نزدیکه آرزوی موفقیت توی امتحان ها رو دارم. امیدوارم همه امتحان هاتون رو با نمره خوب پاس کنید.

اینم واسه این که این پست بی نمک نباشه. عکس ته دیگ سیب زمینی ماکارونی که امروز پخته بودم. بالاخره توی در آوردن ته دیگ سیب زمینی خبره شدم!! حالشو ببرید:

پ.ن: با یه دختره دوست شدم... ناز، خوشگل، خوش بر و رو، تو دل برو، خوردنی.

نگات می کنه ضعف می کنی. همچین عشوه میاد قند تو دل آدم آب میشه. چشماش به قشنگی آسمونه.

توی محلمون می شینن. چند وقت بود خیلی بهم نگاه می کرد. هر موقع رد می شدم بهم خیره می شد تا اینکه بالاخره پریروز بهم سلام کرد و منم بهش سلام کردم و احوال پرسی.

دیروزم با نگاه های پسر کشش چند باری ازم پذیرایی کرد.

به عمرم کسی این جوری بهم نگاه نکرده بود.

فقط حیف!! آخه فکر کنم 7، 8 سال بیشتر سن نداشته باشه. سر کار بودین! اخه ما رو چه به دوست دختر

پ.ن: راستی، توی این تعطیلات حزن انگیز شما نرفتین شمال؟!