پیشرفت و تکامل

سلام دوستان

حالتون چطوره؟!

خوب و خوشین؟

امروز می خوایم در مورد پیشرفت و مراتب اون با هم قدری صحبت کنیم. همون طوری که می دونیم بشر همواره در زندگیش به دنبال تکامل و پیشرفته و بسته به میزان تلاش هر نفر میشه این سیر صعودی رو با:

نربان چوبی ترقی (ترقی آهسته و پیوسته)،

نردبان معلق ترقی (ریسکش بالاست، یا به بالا می رسی یا وسط راه میفتی پایین)،

پلکان ترقی (ترقی آهسته و پیوسته با سرعت نسبی بیشتر نسبت به حالت قبل)،

پله برقی ترقی (اگر پله برقی رو درست سوار شید، طبیعتا با سرعت نسبی خوبی به سمت بالا حرکت می کنید)،

منجنیق ترقی (ترقی یه هویی)،

ترقی باد آورده (دری به تخته می خوره یه هو پیشرفت می کنی، شک نکنید، با نوع قبلی فرق داره)

ترقی با الگوی آماگات (الان توی حالت A هستی، یه مدت توی حالت B، بعد از یه مدت به حالت A+B می رسی). به دل نگیرید، خواستم بگم می دونم الگوی آماگات چیه

ترقی بدون قاعده که به مثابه حوادث غیر مترقبه می مونه و خود طرف هم باورش نمیشه

و انواع و اقسام دیگه که در حوزه این بحث نمی گنجه طی کرد. اگر دوست داشتید تماس بگیرید بیشتر توضیح می دم... شماره به صورت زیرنویس رد میشه...

خوب... حالا اجازه بدید برای اینکه انواع حالت های ذکر شده خوب براتون جا بیفته تعدای مثال خدمتتون عرض کنم. جای دوری نیاز نیست بریم... دانشگاه خودمون پر از این موارده! من تعدادیش رو براتون میگم... :

جناب ت ا ف ی :

روز اول که برای ثبت نام رفتیم یه پیراهن و شلوار معمولی پوشیده بود، نشسته بود و قبض های پرداخت شهریه شبانه ها و پول خوابگاه و این چیزا رو می گرفت.

چندی بعد متوجه شدیم ایشون مسئول قسمت پژوهشی هستند

صبحا میومد دانشگاه، مستقیم می رفت توی اتاق بغل کتابخونه، فلاسک خالی چای رو می آورد و پر از آب جوش می کرد و بر می گشت اتاقش، بعضی وقتا هم با دمپایی میومد.

چندی بعد به سمت معاونت سایت (البته همچین پستی وجود نداره) درومد و همیشه کنار دست مسئول سایت نشسته بود، بعضی وقتا هم میومد تذکر می داد که بعضیا دانلود نکنن و ...

حالا هم بیشتر در دانشگاه در حال تردد دیده میشه، همواره ظاهری شیک و آراسته داره و معمولا کت و شلوار می پوشه.

ترقی جناب ت ا ف ی رم میشه بصورت نربان چوبی ترقی در نظر گرفت.

جناب د ا ل و ن د :

از همون اوایل که می رفتیم دانشگاه به همراه جناب ک ث ی ر که توضیحاتش رو عرض خواهم کرد توی یه اتقا به اسم گروه مکانیک نشسته بودن و معلوم نبود چیکار می کنن.

بعدها ایشون در محیط کارگاه رویت شد و وظیفه تکنسین کارگاه رو ظاهرا به عهده داشت

مدتی گذشت و ایشون هم اکنون سمت مدیریت کلاس های دانشگاه رو به عهده دارن!

ترقی ایشون از نوع منجنیق ترقی بوده به نظر من

جناب ک ث ی ر :

این شخصیت قهرمان منه. هی ایز مای هیرو !

منجنیق رو گذاشته تو جیب کوچیکش !

باور کنید اگر همه ما انقدر توی زندگی امیدوار باشیم خیلی موفق میشیم !

روزهای اول دانشگاه، ایشون و جناب د ا ل و ن د توی همون اتاق گروه مکانیک مشغول گپ و گفتگو بودند.

میشه گفت عضوی کارآمد و در عین حال نا کارآمد ؟!

می رفت، میومد، اگر اردودیی چیزی بود، همراه بچه ها می رفت، از اول تا آخرش می نشست صندلی اول اتوبوس با کسی هم حرف نمی زد.

به طور همزمان وظیفه تکنسین چند کارگاه و آزمایشگاه رو بر عهده داشت

موقعی که توی کارگاه ماشین ابزار بودیم استاد می گفت برید آقای ک ث ی ر رو از کارگاه اتومکانیک صدا بزنید بیاد کارش داریم، اونجا که می رفتیم می گفتند توی کارگاه ماشین ابزاره. خوب که توجه می کردی، بین دو کارگاه که فاصلشون 50 متر هم نبود، یه کارگاه بود که ازش استفاده نمی شد، اونجا یه اتاق با وسایل لازم برای گذروندن یه بعد از ظهر آروم و دلنشین پیدا میشه.

یه بار که استاد من رو دنبالش فرستاد، اونجا پیداش کردم. خوابیده بود ! پتو رو کشیده بود رو خودش. صداش کردم... بعد از چند بار با چشمای قرمز بیدار شد و در جواب من که : استاد گفت دستمال تنظیف می خوایم برای کارگاه گفت: حالا نمیشه بعدا بیارم؟!

بعدا توی آزمایشگاه ها هم حضور فعال داشت، چنانکه زمانی هم که خارج از ساعت کلاس بود، همیشه در محل آزمایشگاه حضور داشت و اگر در رو باز می کردی متوجه بوی نون و خیار و پنیر تازه می شدی

من موندم چجوری این همه مسئولیت رو قبول کرده و داره با جدیت تمام انجامشون میده

طی آخرین صحبت هایی که باهاش داشتم، به خاطر فعالیت های خوبش قراره از این پس آزمایشگاه مقاومت مصالح و کارگاه اتومکانیک رو ایشون کلا بگردونه یعنی بشه استاد!!

جناب ج و ه ر ی :

سمت اول به عنوان مسئول پرینت گرفتن در انتشارات دانشگاه بود

نفهمیدیم چی شد که یه هویی شد مسئول امور فوق برنامه

جناب م ه ر د ا د ی :

ایشون از پیرمردهای زحمت کش روزگاره که روزانه علاوه بر زحمت زیاد در انتشارات و کسب روزی حلال، چیزی حدود 69000 ثواب گیرش میاد شایدم بیشتر. چون به هر کی می رسه سلام می کنه. حالا کار نداره که 2 دقیقه قبل باهات سلام کرده یا نه

متاسفانه ایشون گرفتار اصل 44 شد و بعد از خصوصی سازی انتشارات و رسیدن انتشارات به حاجت خانوم، اتاقش عوض شد و سر همون شغل ثابق موند وگرنه حتما پیشرفت می کرد

از این نمونه ها توی دانشگاه ما زیاده

پس نتیجه می گیریم که شما هم می تونین پیشرفت کنین!

بله حتی شما!!

یه کم اعتماد به نفس داشته باشید

ببینید چجوری همه آدم های کج و کوله دانشگاه ما پیشرفت کردن. شما هم نا امید نباشید

شاید دری به تخته خورد، شاید یه پله برقی جلوتون سبز شد، شاید یه منجنیق قدیمی پیدا کنین و سوارش شید و ...

پس همین امروز اقدام کنید. وقت طلاست...

پ.ن: جواب سوال مسابقه رو متاسفانه هیچکی نگفت

جواب سوال 10 تفاوت بود یعنی گزینه 5 (هیچکدام):

پول ها – موبایل – مداد – پرگار – پاک کن – کلیدها – گیره کاغذ – تلفن. این 8 تاش تابلو بود

3 تای دیگش یه کم تمرکز می خواست که شما نداشتید موقع حل سوال

توی عکس اول ساعت 10:20 دقیقه صبحه و توی عکس دومی 10:22 دقیقه. ساعت بالا سرم به دیوار نصب شده و شما باید از یه زاویه دیگه به مسئله نگاه می کردید

توی عکس اول در اتاق بازه و توی عکس دوم بسته

توی عکس اول من دارم می خندم و توی عکس دوم نمی خندم

ناراحت نباشید. ان شاا... در سایر مراحل زندگی موفق باشید...