ترین های دوران دانشگاه (قسمت دوم)

دلم نیومد اون پست مربوط به ترین های دانشگاه نصفه کاره بمونه. این پست ادامه اونه.

قسمت دوم:

1.       خبرساز ترین عکس دانشگاه: هر سال توی روز اهدای خون، یک تیم از سازمان انتقال خون به دانشگاه ما میومد تا هر کس دوست داره توی اون روز خون اهداء کنه. من هم که دوست داشتم این کار رو انجام بدم رفتم و داوطلب شدم. یکی از بچه های دانشگاه هم برای ثبت اون لحظات و اعلام خبر در سایت دانشگاه مشغول عکس برداری بود. از قضا موقعی عکس برداری کرده بود که من برای اهداء خون رفته بودم. 2 تا عکس از من گرفت. یکیش در حال معاینه توسط پزشک. یکی هم در حال اهداء خون، که روی یه تخت کنار تخت ریاست دانشگاه خوابیده بودم. 1 ساعت بعد این عکس ها توی سایت دانشگاه زده شد! خلاصه اون روز من توی دانشگاه کلی معروف شدم و نامه جنجالی علی به مناسبت این رویداد نوشته شد و روی چند تا از بردهای دانشگاه نصب شد. اون زمان علی نامه اش رو توی وبلاگش گذاشته بود. خیلی دلم می خواد دوباره اون نامه تشکر رو بخونم. متاسفانه اون نامه رو ندارم. ولی خیلی باحال نوشته شده بود. یادش به خیر...

 

2.       ناکام ترین دانشجوی مهمان: یکی از بستگان سعید نام ما، هم رشته ماست ولی توی دانشگاه زاهدان مشغول تدریس بود. از اونجایی که اصلیتش دزفولی بود ترم 4 رو توی دانشگاه ما به صورت مهمان ثبت نام کرد تا ببینه وضعیت دانشگاه چطوره؟ و آیا به نفعش هست به اینجا انتقالی بگیره یا نه ! از شانس بد این سعید ما اون ترم درس ها با بد استادایی ارائه شد. و آخر ترم سعید بیچاره درس ریاضی مهندسی، مکانیک سیالات 1 و مقاومت مصالح 2 رو افتاد تا دمش رو روی کولش بذاره و برگرده زاهدان و همون جا درسش رو ادامه بده. بنده خدا خیلی بهش سخت گذشت. آخی گناه داره بهش نخندید.

3.       دو دره بازترین، آب زیر کاه ترین، خالی بند ترین و ... ترین دانشجوی دانشگاه: در وصف این بشر هر چی بگم کم گفتم ! یه تومار می شه دربارش نوشت. یه پسر خرم آبادی الاصل تهران نشین. مهارت اصلی: تیغ زدن ملت به هر سبکی که شما حال کنید ! از گرفتن جزوه بعد از هر جلسه کلاس و قرض گرفتن کاغذهای پاپکو هر جلسه از یکی از بچه های کلاس و درخواست هم قدم شدن برای رفتن به دستشویی و درست کردن موهاش تو آینه و درخواست هم قدم شدن برای رد شدن از جلوی فلان دختر فلان رشته   و درخواست پر کردن رم موبایلش با هر چی رینگ تون و عک و آهنگ جدید و ... و سفارش خرید خامه و عسل از دزفول بگیرییییییییییییییییید تااااااااااااااا... تا کجا؟! کارای این بشر انتها نداره. اولش که گفتم. هر چی بگم بازم حرف برای گفتن هست. ترم آخری هم با من و مسعود و علی توی آزمایشگاه مقاومت مصالح هم گروه شد تا گزارش کارهامون رو بتیغونه ولی با حمله از پیش طراحی شده ما 3 تا مواجه شد و تو این کار ناکام موند.

4.       لاولی ترین و مو قشنگ ترین زوج های دانشگاه: بدون شرح (فقط عکس رو داشته باشید)!

5.       دلخراش ترین خودکشی در داخل دانشگاه: بدون شرح (عکس رو داشته باشید)!

6.       زیباترین جشن تولد برگزار شده در دانشگاه: بدون شک جشن تولدی بود که علی و مسعود و سجاد برام توی دانشگاه گرفتن. بهترین جشن تولد عمرم در 23 سال گذشته بود. واقعا روز فراموش نشدنی برای من بود و هست و خواهد بود.

7.       بهترین و در عین حال هولناک ترین استاد دانشگاه: استاد درس طراحی اجزاء ماشین 1 و 2 و درس مقاومت مصالح 2 و استاد پروژه پایانی من. کسی که وقتی سر حال باشه بسیار ادم باحالی میشه و وقتی رو فرم نباشه سر می بره !  ترم 4، 30 نفر از بچه های 84 با این استاد درس مقاومت مصالح 2 رو برداشتن و فقط 9 نفر این درس رو به صورت ناپلئونی پاس کرد. عکسی که در زیر می بینید شوخی های بچه ها سر اینه که چه سوال هایی برای امتحان طرح می کنه. این رو بچه هایی نوشتن که یک بار این درس رو افتادن.

8.       اعصاب خراب کن ترین کلاس دانشگاه: کارگاه وشکاری و ورق کاری مخصوصا بخش جوشکاری با شعله. این بخش از کار که فکر می کنم 6 جلسه 3 ساعتی به طول انجامید یکی از اشک در آور ترین کارهای عملی بود که تا به حال توی عمرم انجام داده بودم. من و مسعود توی این کلاس توی یک کابین بودیم و واقعا اعصابمون از دست این کلاس گرم توی نیمه دوم سال خراب بود. همش می گفتیم خدا شاهده یه 10 به ما بده همین الان میریم خونه!!

9.       محبوب ترین اتوبوس دانشگاه: ملقب به اتوبوس زرده ! (اتوبوس حامل دخترهای دانشگاه) یادش به خیر اون موقع گروه 3 دوست سوار این اتوبوس می شد و همین علت اهمیت بسیار بالای این اتوبوس بود !

10.   و از هر چه بگذریم !!! پر افتخار ترین بنر دانشگاه: بنر مربوط به موفقیت بی نظیر نشریه علمی تخصصی کاوش که مسعود خودمون مدیر مسئولش بود. می دونم الان این مورد رو می خونه و به من فحش میده. چون این بنر به جای اینکه یاد اور خاطرات شیرین باشه یاد آور تلخ ترین خاطره دانشگاهه. یاد آور دزدی بزرگ دانشگاه و بالا کشیدن جایزه مسعوده.